Wyjaśnieniem stadnego – nietypowego dla kotowatych – trybu życia mogą
być dwie przyczyny: zwiększenie skuteczności pozyskiwania pokarmu oraz
zwiększenie przeżywalności młodych. Większa skuteczność polowania w
stadzie została wielokrotnie potwierdzona obserwacjami. Badacze podnoszą
jednak argument, że w większym stadzie zdobycz dzielona jest pomiędzy
wiele osobników. Mniejsza skuteczność lwa polującego samotnie nagradzana
jest natomiast większą porcją posiłku, jaka mu pozostaje bez
konieczności dzielenia się ze współbiesiadnikami. Wprawdzie większość
lwów żyje w stadach, ale samotniczy tryb życia nie jest u nich
rzadkością. Poza tym lwy (zarówno samce jak i samice) oddalają się
czasem od stada, aby zapolować samotnie, co sugeruje, że wspólne
polowania nie są najmocniejszym czynnikiem wzmacniającym relacje
socjalne tych zwierząt.
W trakcie wieloletnich obserwacji lwów w Serengeti badacze
stwierdzili, że największą przeżywalność młodych uzyskują stada, w
których są co najmniej trzy współpracujące ze sobą lwice. Jedna lub dwie
samice nie są w stanie uchronić młodych przed nowym samcem, którego
pojawienie się w stadzie zagraża lwiątkom – lub przed drapieżnikami,
kiedy samice oddaliły się w poszukiwaniu zdobyczy. Lwice wspólnie
opiekują się wszystkimi młodymi ze stada, natomiast samiec chroniący
terytorium i samic chroni jedynie swoje młode.W obronie stada przed intruzami lwice stają razem z samcami. Najsilniejsze samce występują do przodu, a reszta stada staje za nimi.
