Pożyczone arcydzieło Ale wokół "Króla Lwa" pojawiło się także kilka prawdziwych kontrowersji. Podobnie jak wiele innych obrazów Disneya i ten musiał się borykać z zarzutami o rasizm (sam Walt Disney dosyć powszechnie - i jak twierdzi jego biograf Neal Gabler, niesprawiedliwie - uważany był za antysemitę). Dowodzić tego miał fakt, że negatywnym bohaterom - hienom - głosów użyczyliWhoopi Goldberg i Cheech Marin - Afroamerykanka i Latynos. To jedyne postacie mówiące z wyraźnym akcentem, bohaterowie pozytywni mówią piękną angielszczyzną z brytyjskimi lub amerykańskimi naleciałościami.
Publicystka Kathi Maio posunęła się dalej i w artykule dla "New Internationalist" dowodziła, że "Król Lew" to film nie tylko rasistowski, ale i szowinistyczny i homofobiczny. "Chociaż towarzyszka zabaw Simby, Nala, może go pokonać w bójce, kiedy syn Mufasy ucieka ona i pozostałe lwice są bezsilne wobec opresji Skazy (złoczyńcy-krypotogeja, również uwielbianego przez Disneya)" - pisała w 1998 roku.
Najgłośniejsze były jednak spory dotyczące inspiracji. Dla fanów anime sprawa wyglądała prosto - "Król Lew" to amerykańska wersja japońskiej animacji "Kimba - biały lew", autorstwa Osamu Tezuki. Ten legendarny japoński rysownik i animator do dziś uważany jest za jednego z najbardziej wpływowych artystów komiksowych XX wieku. Jego największym dziełem był komiks i serial "Astro Boy", ale nie mniej udany "Kimba" w latach 60. cieszył się dużą popularnością także w Stanach Zjednoczonych. Miłośnicy "Kimby" dowodzą, że oba obrazy łączy znacznie więcej niż podobieństwo tytułów (simba to w suahili lew). Wskazują na bliźniacze kadry, wątki, obecną w obu tytułach Lwią Skałę i relacje głównego bohatera z ojcem. Ostatecznym dowodem mają być concept arty zamieszczone w ekskluzywnym wydaniu DVD "Króla Lwa", przedstawiające Simbę jako białe lwiątko. Disney oczywiście wszystkiemu zaprzecza i twierdzi, że wszelkie analogie są przypadkowe
Zmierzch dynastii
Dekada renesansu Disneya trwała jeszcze 5 lat. "Pocahontas", "Dzwonnik z Notre Dame", "Hercules", "Mulan" i "Tarzan" doczekały się świetnego przyjęcia, ale nie powtórzyły sukcesu "Króla Lwa". A złote lata skończyły się wraz z nadejściem nowego tysiąclecia.
W końcu klasyczne animacje przegrały nierówny pojedynek z komputerowymi cudeńkami od Pixara i DreamWorks Animation. W 2006 roku Disney, by ratować swą pozycję, kupił Pixar za 7,4 miliarda dolarów. Nowa szkoła zdobyła serca widzów, a podejmowane co pewien czas próby ożywienia klasycznych animacji nie osiągają wielkich sukcesów. Kosztująca 100 milionów dolarów "Księżniczka i żaba" zarobiła "tylko" 260 milionów.
Na szczęście legendzie "Króla Lwa" to nie przeszkadza. To wciąż jedna z najsilniejszych i najbardziej rozpoznawalnych marek Disneya. W 1998 roku wypuszczono drugą część - opowiadającą o przygodach Kiary, córki Simby (nie warto). 6 lat późnej wydarzenia z pierwszego filmu opowiedziano raz jeszcze, z perspektywy Timona i Pumby (warto). Musicalowa wersja "Króla Lwa" to jedna z najdłużej wystawianych sztuk na Broadwayu i jeżeli wierzyć anglojęzycznej Wikipedii doczekała się już ponad 5300 przedstawień.
Nie ma wątpliwości, że to jeden z najważniejszych i najbardziej wpływowych filmów animowanych w historii. I widzowie o tym pamiętają.
